interview met Carin Hoogstraten
‘Yoga levert een positieve bijdrage aan mensen met kanker’
Carin Hoogstraten geeft les in de Samsara Bijscholing Yoga en Kanker, zij heeft haar eigen yogapraktijk ‘Yogacentrum Bunnik’ is Kashmiryogadocent en daarnaast projectleider Kwaliteit van zorg bij de patiëntenkoepel Levenmetkanker. Haar werk bij LMK laat haar zien hoe belangrijk het is voor mensen met kanker dat zij ook begeleid worden op het psycho-sociale gebied. Yoga kan daar een bijdrage aanleveren. Na haar universitaire studie Sociale Gerontologie is zij opgeleid als Yogadocent in de Hatha yoga volgens de traditie van Kashmir.
Wat is je drijfveer om een lesdag te verzorgen binnen de bijscholing yoga en kanker?
Vanuit mijn eigen praktijk, en via Cabana, centrum voor leven met kanker, hoor ik van cursisten wat yoga betekent tijdens het hebben van deze ziekte. Zo heb ik gemerkt dat mensen de onderzoeken zoals, MRIscan, CT scan, botpuncties of bestralingen vaak beter kunnen ondergaan als zij meer bekend zijn met de ademoefeningen uit de yoga. Ik hoor heel vaak van cursisten dat hun lijf weer meer heel gaat aanvoelen door de yogaoefeningen. Yoga doet hen goed. Cursisten leren zich weer echt ontspannen en slapen beter. Het is mijn drijfveer docenten op te leiden die cursisten met kanker datgene kunnen geven wat ze nodig hebben. Ik laat de yogadocenten oefeningen voelen vanuit het tastgevoel. Door het tastgevoel in te schakelen, leer je naar het lichaam te luisteren en is er geen druk op presteren. De kunst van het voelen staat voor op. Het is een meditatie in beweging en daardoor heel geschikt voor mensen geraakt door kanker.
Waarom vind je het belangrijk dat yogadocenten kennis hebben van kanker?
Veel mensen krijgen te maken met kanker, zo ook je eigen cursisten. Door de, vaak zware, behandelingen kunnen mensen de oefeningen niet altijd meer mee doen. Yoga kan juist ook in deze periode van betekenis zijn. Daarom is het belangrijk dat ook yogadocenten cursisten hierin kunnen begeleiden door aangepaste oefeningen te bieden of een speciale groep te starten voor mensen die geraakt zijn door kanker.
Ik hoor soms van cursisten dat hun eigen yogadocent hen heeft gezegd dat zij de lessen niet meer mee kunnen doen! Ik vind het spijtig dat collega’s mensen uit hun praktijk weren. Een alternatief kan zijn dat je deze cursisten doorverwijst naar collega’s die wel les geven aan mensen met kanker.
Wat is je belangrijkste tip voor yogadocenten die cursisten hebben met de diagnose kanker of herstellend zijn van deze ziekte?
De belangrijkste tip is dat je de oefeningen die je normaal aanbiedt, aanpast aan de cursist. En dat je leert dat iedere persoon anders is. Zo heeft de ene vrouw met borstkanker nauwelijks beperkingen bij een borstamputatie en de ander kan haar arm nauwelijks meer optillen. Ook de gevolgen van chemo zijn voor de mensen verschillend. Sommige mensen zijn doodziek en andere merken er niet zoveel van. Het is overigens niet zo dat je van iedere chemo misselijk wordt en dat je haar uitvalt!. Ook het verschil in vermoeidheid en herstel van de behandelingen verschilt enorm. Terwijl de een moe blijft kan de ander na een bepaalde tijd weer aan het werk. En er zijn ook zoveel verschillende soorten kanker, waarbij de 1 veel meer overlevingskans heeft dan de andere…
Wil je tenslotte je nog een mooie ervaring delen?
Natuurlijk. Na de yogales in Cabane hebben we hele mooie gesprekken met elkaar waarin alle zaken van het leven en de dood aan de orde komen. Cursisten delen hoe ze hun kinderen vertellen dat ze kanker hebben, vragen zich af hoe ze om moeten gaan met hun kale hoofd en bezinnen zich over de keuze zelf te kunnen bepalen wanneer het einde van het leven nadert. En soms is het natuurlijk heel verdrietig als mensen te komen te overlijden. Ik ben blij dat yoga een plek is waar mensen dit met elkaar kunnen delen.
